Fırıldak Adamlar !!!

 Meşhur bir Azeri atasözü vardır. “Adam var adamların nakşıdır; adam var eşek ondan yahşıdır” Yani etrafımızda öyle insanlar var ki, eşekler bile onlardan kat kat iyidir. Bu kişiler kimliksiz, kişiliksiz, şahsiyetsizdir.. Her dönemin adamıdır, her dönem adam değildir...

    Adamlık kelimesi sadece erkekler için geçerli değildir. Bu kelime genel olarak dürüstlük, iyi niyet, cömertlik ve kahramanlık gibi anlamlarında gelmektedir. Adam adam olmayınca, adamlık ona zor gelir. Çözemedim bazılarını, uzaktan mı adamlar, adamlıktan mı uzaklar? İnsan her yerde aynı insandır; bir insanın yaradılışımda asalet yoksa, kainatın tacını giyse, yinede çıplak kalır. İnsan olmak için asalet, emek, eğitim, vefa ve sağlam bir duruş, kocaman bir yürek gerek.

    Çevresine duyarsız, kibirli, ahde vefa bilmeyen, aramayan sormayan, okumayan, sorgulamayan, Sıla’yı rahim yapmayan, üretmeyen, mutluluğunu, üzüntülerini paylaşmayan, bir garibin halinden anlamayan, önyargılı, hayvan sevgisi olmayan, hayata ve çevresine artı değer katmayan, varlığı ve yokluğu belli olmayan bir sürü insan var çevremizde. Her şeyi makam, mevki, para, pul, güçte gören astlarına aslan üstelerine kedi olan bir sürü insan görürsünüz. Kendini güce göre odaklayan, güce göre değişen, hayatı yemek, içmek, güç ve parada gören her dönemin fırıldak adamları çevre bunlardan geçilmiyor.

    Çıkarı ve menfaatına göre insan olduklarından, hayatta sahip oldukları tek şey çekiç olunca her şeyi çivi görürler. Bu tipler ana, baba, dost, akraba, konuk komşu bilmezler. Kendilerine göre bir hayat düzenleri vardır. Güce taparlar. Korkaklar, fırsat buldu mu da acımasız ve zalimler. Kimseye faydaları yoktur. Bakıp görmeyen, işitip duymayan kalpleri, gözleri ve kulakları mühürlüdür. Çıkarları için kullanmayacakları kutsalları yoktur. Ahirette cennet için dünyayı cehenneme çevirirler.

   Bunların yaşayanlarla işleri yoktur. İşleri desinlere ölülerledir. Sağlığında kıymetini bilmediklerin ölünce kıymete bindirirler. Sağlığında aranmadıkları, sormadıkları, fark bile etmedikleri insanlar ölünce yaldızlı sözlerle taziyeler, timsah misali sahte gözyaşları döküp, sağlığında cehennemi yaşattıkları insan için cennet satın almaya çalışırlar. Mermer granit mezarlar, ehsan yemekleri, tomar tomar para verip kuran okutmalar.

   Dedim ya marka olmak tesadüf değildir. İnsan olmak emek, zahmet, yürek, asalet, kültür, özveri gerekir. Karanlığa küfür eden değil karanlığa bir ateş yakan mum diken insan olmak lazım. Duyarlı, vefalı, erdemli, kültürlü olmak lazım. Sorgulanmayan hayat hayat değildir. Doğa, çevre ve insanlık için güzel şeyler yapmak lazım. Yaptığı güzellikleri paylaşmak lazım. Unutmayalım ki mutluluklar paylaştıkça artar, mutsuzluklar paylaştıkça azalır. İlmin kapısı Hz.Ali (r.a.);  “ İnsanlara faydası olmayanı ölülerden sayın gitsin.” Demiştir.

    Mesela iyi insan olmak, her dönemin adamı değil, her dönem adam olmaktır. Her dönemin adamı olanların eşeklerden pek bir farkı yok. Sizler her dönemin fırıldaklarısınız... Hatta Azeri atasözünde denildiği gibi “Adam var adamların nakşıdır; adam var eşek ondan yahşıdır...” Selametle...