Hayatı güzelleştiren insanların güzelliğidir. Kimi çaba harcayarak bir şeyler yapmak ister. Kiminin ise varlığı en büyük güzelliktir. İnsanlar anlaşabildikleri ile eş anlayabildiklerinden ile kardeş eğlenebildikleri ile arkadaş ve anlaşabildikleri ile dost olurlar. “Önce yoldaş sonra yol” diyor şair. Yolun güzelliği ise yoldaşın güzelliğinden geliyor. Bir yola çıkacaksanız; mesela hayat gibi.. Yanınızda size değer veren, kıymetinizi bilen insan ve insanlara yer verin. Güzellik, yolun güzelliği kadar yoldaşında güzelliğinden gelir.
Kimse kimseyi küçümseyecek kadar büyük değildir. Çünkü gün gelir; herkes küçümsediği şey için önemsediği bir bedel öder. Herkes insanlığın kötüye gittiğini kabul eder ama hiç kimse kendisinin kötüye gittiğini kabul etmez. Herkes insanlığı değiştirmeyi düşünür ama hiç kimse önce kendini değiştirmeyi düşünmez. Bir insan acı duyuyorsa canlıdır. Başkasının acısını duyuyorsa insandır. Kendi mutluluğundan başka hedefi olmayan insan değildir. Birine çamur atmadan önce iyi düşün ve sakın unutma: Önce senin ellerin kirlenecek.
Bu fani üç günlük dünyada kırmaya dökmeye değer mi? Düşün 100 yıl sonra kendimiz dahil hiç kimse hayatta kalmayacak. Bugün eğer dünyada yaşıyorsak, hayat azda olsa kolaylaşmışsa güzel insanlar sayesinde olmuştur. Sanat, müzik, edebiyat, tıp, bilim, teknoloji hayatın her alanında güzel olan şeyler yaratıcı insanlar sayesinde olmuştur. Onlar daha güzel bir yaşam ve daha güzel bir dünya için kendilerini feda etmişlerdi.
Öldüğümüzde paramız bankada kalır...
Ama yaşarken harcayacak yeterli paramız yoktur...
Acı gerçek şudur: Daha çok yaşamak daha zengin olmaktan önemlidir. O halde kimin kim için çalıştığını sorun etmektense güçlü ve sağlıklı bir bedene sahip olmaya çalışmalıyız... Son model bir cep telefonunun fonksiyonlarının % 70’i kullanılmaz!
Lüks bir arabanın aksesuarlarının % 70’i gereksizdir... Lüks bir villanız ya da malikaneniz olsa alanın % 70’ini kullanmazsınız... Gardırobunuz için durum farklı mı? Giysilerinizin % 70’i yepyeni durur...
Yaşam boyunca çabaların ve kazançların % 70’i başkalarının harcaması içindir... Demek ki biz, kendimize ait % 30’a sahip çıkmalı ve ondan tam yarar sağlamalıyız... O halde; Varlıklı olmasanız da mutlu olmaya çalışın... Sevdiğiniz insanlar için zaman ayırın...
İnsanın dostları olmalı, hayata anlam katan, hayatı güzelleştiren. Ördüğü duvarlardan, yalnızlığından geçen, maskesiz, yalın, içten, çıkarsız, hesapsız. Seni sen olduğun için seven… Çirkin hayat yoktur, o hayatı çirkinleştiren insanlar vardır. Kimi hırsından, kimi kompleksinden, kimi cahilliğinden yapar bunu. Ve kendilerinden sorsanız hep haklıdırlar. Bu hiç değişmeyecek insanların kendilerini düzeltmeleri için önce eksikleri görmeleri gerekir…
Hayat ne gideni geri getirir ne de kaybettiğin zamanı geri çevirir. Ya yaşaman gerekenleri zamanında yaşayacaksın ya da yaşamadım diye ağlamayacaksın. Ne diye şeytana kızarsın? Bir iyilik yapar o sana kızsın. Bir insanı bulunduğu mevkiiyle, göz koyduğu mevkiiyle ölçmek gerek. Bir insanın gerçek yüzü sıçrayışında değil, sarsılmaz duruşundadır. Kendi mutluluğundan başka hedefi olmayan insan kötüdür. İnsanların çoğu onu yapıyor diye yanlış, yanlış olmaktan çıkmaz.
Öğle horozlar vardır ki, öttükleri için güneşin doğduğunu sanırlar. Bozuk para insanın cebini deler, bozuk insan da kalbini. Bu yüzden harcayın ikisini de gitsin. Varlığıyla bir şey kazandırmayan insanların, yokluğu hiçbir şey kaybettirmez. Başkalarını hayatından ders alın. İnsan, bütün hataları kendisi yapacak kadar uzun yaşamıyor. Bil ki, yaşadıklarıyla değil yaşattıkların ile anılırsın. Ve unutma; ne yaşattıysan elbet bir gün onu yaşarsın. Yüce Allah karşımız hayırlı ve güzel insanlar çıkarsın