Gazi Mustafa Kemal Atatürk’e Mektup

ATAMLA aramızda geçen, gerçek bir hikayedir!

Atam zannetme ki uyuyoruz!
Biz aslında, sessizce fırtınayı seyrediyoruz...
Sen bilirsin ki sessizlik ürkütücüdür...
Biliyoruz ki Milli ruhumuzla bize emanet bıraktığın ve bizimde yeni nesillere emanet edeceğimiz mirasın olan Cumhuriyet ilelebet payidar kalacak!
Seni anlayamayanlar zannederler ki bir bedensin. Sen öğreten, komutanlık eden, yüzlerce meziyetin mimarısın...
Canını hiçe sayarak ölümleri kucakladığın yaşlardayız. O zaman muhtaç olduğumuz kudretin elbette hakkını vereceğiz, şüphen olmasın.
Bu aziz milletin biraz daha aydınlanması gerekiyor. İçimizdeki harici ve dahili bedbahtlar ve her güne sıkıştırılmış hain pusular, inanmış bedenleri ışıklı yolundan vazgeçiremiyor, rahat uyu!
Yine ortalık toz duman olduğu bir vakitte huzuruna gelip, han selamı verdikten sonra dertleşmiştik seninle, anımsıyorum bugün gibi...
Günler sonra rutin olan rüyalarımda vatan diye akıttığım gözyaşlarım ruhunu incitmiş olmalı ki gelip konuk oldun rüyama.
Anıtkabir’in kapısında beliriyorum ansızın. Seni görüyorum. Mozolenin yanında, yarı oturup uzatmışsın ayaklarını...
 Koşup, geliyorum yanına. Gözlerim Aras gibi bulanık, Selanik kadar öksüz, Fırat kadar delirmiş, damlıyor acılarım yerlere. Yüreğimdeki sızı umurumda değil. Sen varsın karşımda. Oturuyorum yanına. Art arda sorularım başlıyor, nefes nefese: “Atam bu ne hal neden kıyafetlerin bu denli eski? Atam aç mısın? Atam bir yol göster emanetine iyi bakamadık...
Atam elimden tutup gel kızım yanıma gel diyerek sildi gözyaşlarımı. Artık geceler usul usul ağlama. Sen çok güçlü bir evlatsın az kaldı. Güneş yeniden doğacak vatana. Sabırlı ol. İzliyorum buradan vatanı. Sen, elinden geleni yapıyorsun biliyorum. Lakin ben size öyle bir vatan bıraktım ki, onu yıkmaya kimsenin gücü yetemez” diyerek saçlarımı okşadı. Gözünden bir damla yaş düştü yere. Bense onun karşısında heyecandan elimi cebime sokup bir ekmeğin köşesini çıkardım. Atam acıkmışsındır. Bunu ye diye uzatıp ekmeği, kolumla sildim gözlerimi...
Atama sarıldım, o hala saçımı okşayıp beni bağrına basıyordu.
Uyandığımda annem silkeliyordu beni. İlk defa anneme çok kızdım içimden. Keşke biraz daha kalabilseydim Atamın yanında. Uyanınca rüyada olduğumu anımsadım.
Garip olan ellerinin sıcaklığını dakikalarca saçlarımda hissetmiştim.
O günden sonra vatana gözyaşlarım azaldı. Şimdi sabırla beklemeyi öğrendim.
Artık vatanım için her gün ne yapmalıyım diye daha çok düşünür oldum.
Bu nedenledir ki, ilk defa açıklıyorum. Bağımsız Milletvekiliği için yarıştım. Yıllardır siyaset yapıyorum...
Atama sözüm var. Tek beden kalsam o can vatana ve Cumhuriyetime kurbandır.
Şimdi çok mutluyum milyonlarımız var.
Artık aydınlan Aziz milletim bil ki!
Atatürk fikirdir.
 Atatürk yasam tarzıdır.
Atatürk çağdaş medeniyettir
Atatürk devrimdir.
Atatürk bilimdir, teknolojidir.
Atatürk büyük bir dehadır.
Atatürk özgürlüktür.
Atatürk yenilmezdir.
Bir lider düşünün öldükten sonrada ülke ekonomisine katkısı olsun.
Bir lider düşünün ruhu bile düşmanı korkutsun.
Bir lider düşünün o bizim gururumuz olsun!
Ne Mutlu Atanın aziz evlatlarına.
Vardık ebediyen de olacağız.
Ruhun ruhumdur. Rahat uyu!
Biz daha ölmedik...